Op 27 juni jl. overleed als gevolg van acute myeloïde leukemie de Britse musicus Chris Squire. Zijn muzikale leven bestond uit het oprichten en deel uitmaken van de progressieve rockgroep Yes. Hij was een fantastisch bassist met een eigen geluid waarmee hij deels de ‘sound’ van Yes vorm gaf. Ook schreef hij (mee) aan de teksten van verschillende nummers.

Een vrij onbekend nummer van Yes is Onward uit 1978. Het album Tormato is niet geweldig. Ik heb het wel, maar dat is meer om de verzameling Yes compleet te hebben (en dat is het geeneens). Chris is de componist van het nummer Onward en het is een liefdesnummer opgedragen aan zijn toenmalige vrouw. De studioversie bevat een voor mij irritante gitaarloop. Het beviel me dan ook niet. Luister hier.

Heel veel jaren later (in 1996 om precies te zijn) kwam er een live/studioalbum van Yes uit. Tot mijn verbazing stond Onward er in een liveversie op. Deze uitvoering trok mijn aandacht, omdat het intro prachtig is en de irritante gitaarloop was vervangen. Genieten 🙂 Luister hier.

Afgelopen maandag zat ik in het filmhuis en keek ik naar de opvolger van La Grande Bellezza, Youth. Een intrigerende film met een mooie trailer. In de film speelt in een beginscene een man op een akoestische gitaar en ik denk: ‘Dit ken ik, maar wat is het?!‘ De stem, het nummer, … En dan schiet het me te binnen.

De stem is van Mark Kozelek en het nummer is Onward! Wat een versie. Zo mooi. De muziek raakt me en de film ook. Het nummer is niet speciaal gecoverd voor de film, maar staat op een coversplaat ‘Like Rats‘ van Mark Kozelek. Wel een rare videoclip trouwens (zie hier), maar ja/yes prachtige filmmuziek is het! RIP Chris Squire.